නුවණැති දප්පුල - රාජාවලිය XXII

අපි පහුගිය රාජාවලිය ලිපිය නැවැත්තුවේ තුන්වන අග්බෝ රජතුමා රජ වුනු තැනින්. එතකොට අපි කිව්වනේ මේ රජතුමාට "දාඨසිව" ඇමතියාගෙන් කරදර ආවා කියලා (දාඨසිව කියන්නේ  තුන්වන අග්බෝ ගෙ අතින් මියගිය ජෙට්ඨතිස්ස රජතුමාගේ, ඇමතියෙක්). අද එතන ඉඳං පටන් ගමු. 

ඊට කලින් කියන්න ඕන තවත් දෙයක් තියනවා. තුන්වන අග්බෝ රජතුමා ගේ යුව රජ වෙලා ඉඳපු "මාන" කුමාරයා කරපු අපරාධයක් හෙළි වීම නිසා ඇමතිවරු එකතු වෙලා ඔහුව ජිවිතක්ෂයට පත් කළා ලු. ඉන් පස්සේ යුවරජ තනතුරට පත් වුනේ රජතුමාගේ සොහොයුරු "කාශ්‍යප". හමුදාව බාරව ඉඳපු මාන කුමාරයාගේ මරණය නිසා රජතුමාගේ යුධ ශක්තිය ඉතාමත් පහල අඩියකට වැටුනලු. මේ අවස්ථාව බලලා දාඨසිව ඉන්දියාවෙන් සේනාවක් අරගෙන ඇවිත් අග්බෝ රජතුමා එක්ක සටන් වදිනවා. ඒ සටනෙන් පරාජය වෙන තුන්වන අග්බෝ රජතුමාට ඉන්දියාවට පලා යද්දී දාඨසිව ඇමතියා "දාඨෝපතිස්ස" නමින් රජ වෙනවා (ක්‍රි. ව. 640 - 652). ඒත් දාඨෝපතිස්ස රජතුමාටත් වැඩි කල් රජකම් කරන්න නොලැබෙන්නේ නැවතත් අග්බෝ රජු ඉන්දියාවෙන් පැමිණ ඔහුගෙන් රජකම උදුරා ගන්නා නිසා. ඉන් පස්සේ දාඨෝපතිස්සත් නිකන් හිටියා කියලා හිතුවොත් ඒක වැරදියි. ඔහුත් කරන්නේ නැවතත් ඉන්දියාවෙන් සේනාවක් ගෙනත් අග්බෝ රජතුමාගෙන් රාජ්‍ය පැහැර ගන්න එක. මේ විදියට දෙන්නාගෙන් එක්කෙනෙක් දුබල වන තෙක්ම  මේ මරා ගැනිල්ල සිද්ධ වෙනවා. අන්තිමේදී මේ සටන් හින්දා තුන්වන අග්බෝ රජතුමාට සිද්ධ උනාලු රුහුණට පලා යන්න. ඔහු රුහුනේදී අසනීප වී ජීවිතක්‍ෂයට පත් උනත් ඔහුගේ යුව රජ වන කාශ්‍යප කුමාරයා නැවතත් දාඨෝපතිස්ස ට විරුද්ධව සටන් අරඹනවා. අවසානයේදී සටනින් ජයග්‍රහණය කර රජකම ලබාගත් ඔහු "කාශ්‍යප II" නමින් රජ වෙනවා (ක්‍රි. ව. 652 - 661). 

ඒ සටනෙන් පැරදිලා කලින් වතාවල වගේම ඉන්දියාවට පලා ගිය දාඨෝපතිස්ස ගැන හොඳට ඇහැ ගහගෙන ඉන්න කාශ්‍යප රජතුමා වග බලාගතිපු නිසාම ඔහුගෙන් පසු කාලෙක එල්ල වුනු සතුරු ප්‍රහාරය වලකලා ඔහුව මරණයට පත් කරන්න කාශ්‍යප රජතුමාට හැකි වෙනවා. ඉතින් ඔන්න ඔය විදියට තමයි සෑහෙන කාලයක් තිස්සේ පැවතුනු ලක්දිව කලබල අවසන් වෙලා අපේ ඉතිහාසයට හුස්මක් කටක් ගන්න පුංචි විරාමයක් ලැබෙන්නේ. මේ සටනේදී දාඨෝපතිස්ස මරණයට පත් උනත් ඔහුගේ සහයට සටන් කරපු ඔහුගේ බෑනා වන "හත්තෝධාථ" පණ බේරාගෙන ඉන්දියාවට පලා යනවා. 

ඉතින් දෙවන කාශ්‍යප රජතුමා ට පැවරෙන ලොකුම කාර්ය භාරය තමයි ඒ වනවිට පිරිහිලා තිබුණු වාරි කර්මාන්තය, කෘෂි කර්මාන්තය, සාසනික කටයුතු වගේම සමාජයත් ගොඩ ගැනීම. ඉන්දියාවෙන් විටින් විට ආපු ද්‍රවිඩ සේනා වල නොමනා හැසිරීම මැඩ පවත්වන්නත් ඔහුට සිද්ධ උනාලු. ඉතින් මේ හැම දෙයක්ම සාර්ථකව ඉටු කරන්නත් ඔහුට පුළුවන් උනාලු. ඒත් මෙහෙම හොඳින් රජකම කරගෙන ඉඳිද්දී මේ රජතුමා අසනීප වෙන්නේ ඉතාමත් අවාසනාවන්ත විදිහට. කිසිම වෙදකමකින් පලක් නොවුණු තැන රජතුමා හිතනවා මේ ඔහුගේ අවසානය බව. රජකම පැවරීමට තරම් සුදුසු වයසක ඔහුගේ දරුවන් නොසිටි නිසා ඔහුගේ බෑනා කෙනෙක් වන "මාන" කුමාරයාට රජකම දෙන්න තීරණය කරනවා. රජතුමා මියගියාට පස්සේ මේ මාන කුමාරයා රුහුණේ ඉඳලා රජරට ට එනවා. 

ඒත්, රාජ්‍ය පාලනය මාන කුමාරයා හිතපු තරම් ලේසි වෙන්නේ නැහැ. ඒ වෙද්දී ඉන්දියාවෙන් වරින් වර අරගෙන ආපු දමිළ සේනා ලංකාවේම පැලපදියම් වෙලා තිබුණා. ඔවුන්ට වෙනම ගම්මාන පවා පිරිනමලා තිබුණා වගේම උසස් තනතුරුත් ප්‍රදානය කරලා තිබුනලු. මේ නිසා සැළකිය යුතු මට්ටමේ බලයක් තිබුණු ඔවුන් මාන කුමාරයාගේ පාලනයට විරුද්ධ උනා ලු. ඉතින් මාන කුමාරයා මොකද කළේ, දෙමළුන්ව අගනුවරින් එළවලා දාපු එක. මේ ගැන කිපුණු දෙමළ ජනතාව කුමන්ත්‍රණයක් දියත් කළාලු මාන කුමාරයා බලයෙන් පහ කරන්න. ඔවුන් මේක කරන්නේ මාන කුමාරයා නුවරින් බැහැර ගිය වෙලාවක් බලලා. ඒ වෙද්දී ඉන්දියාවේ රැකවරණය ලබමින් ඉඳපු දාඨෝපතිස්ස ගේ බෑනා වන හත්තෝධාථ ට පණිවිඩ යැව්වලු ඉක්මනින් ලංකාවට ඇවිත් රාජ්‍ය ලබා ගන්න කියලා.  ඒත් මේ ගැන දැන ගතිපු මාන වහාම ඔහුගේ පියා වන "දප්පුල" ගේ සහාය පතනවා. 

දප්පුල ටිකක් නුවණක්කාරයි. දෙමළුන් සමග සටනට නොගිහින් ලේසියෙන් ඔවුන් අවනත කරගන්න උපායක් ඔහු කල්පනා කරනවා. ඒ සඳහා ඔහු සේවකයින් කිහිප දෙනෙක් තෝරා ගෙන දෙමළුන් අතරට යවනවා, කටකතා පතුරවලා ඔවුන් අතර ගැටුම් ඇති කරවන අදහසින්. ඉතින් ඒ අභිප්‍රාය හරියටම ඉෂ්ට වෙනවා විතරක් නෙමෙයි, ද්‍රවිඩයින් මාන කුමරුට පකෂ්පාතිත් වෙනවා. මේ විදියට උපායෙන් ඒ ප්‍රශ්නය විසඳ ගත්තට පස්සේ මාන කුමාරයා තමන්ගේ පියා වන දප්පුලට රජකම බාර දෙනවා. දප්පුල රජතුමා (ක්‍රි. ව. 661 - 664) ගැන කියනවනම් ඔහු එවකට රුහුණේ පාලකයා වූ "තිස්ස" ගේ පුත්‍රයෙක්. ඔහු අයත් වෙන්නේ ඔක්කාක වංශයට.  

මේ විදියට දප්පුල රජතුමා රජකම් කරන අතරේ අර හත්තෝධාථ ඉන්දියාවෙන් ද්‍රවිඩ සේනාවකුත් අරගෙන එනවා, රාජ්‍ය අල්ලාගන්න අදහසින්. මෙතැනදී ලොකුම අවාසියට හිටින්නේ ලංකාවේ ඉඳපු ද්‍රවිඩයිනුත් ඔවුන්ට එකතු වෙන එක. මේ නිසා ජය ගැනීම අපහසු බව දුටු දප්පුල රජතුමා රුහුණට පළා ගොස් ස්වාධීනව පාලන කටයුතු කරන අතර මාන කුමරු දිගා මඩුලු ප්‍රදේශයේ ස්වාධීන පාලනයක් ඇති කරනවා. හත්තෝධාථ, "දෙවන දාඨෝපතිස්ස" නමින් අනුරපුරයේ රජ වෙනවා (ක්‍රි.ව. 664 - 673). ඔහු රජකම ලබා ගත්තේ ද්‍රවිඩයින් ගේ සහයෙන් නිසා ඔවුන්ගේ ඕනෑ එපාකම් වලට අනුව රජකම් කරන්න සිද්ධ වුන බව අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නැහැ නේ. මේ අස්ථාවර අවස්ථාව දැකපු මාන කුමාරයා සේනාවක් රැස් කරගෙන දෙවන දාඨෝපතිස්ස සමග සටනට යනවා. එහෙත් ඒ සටනින් මාන කුමරුට මැරුම් කන්න සිද්ධ වෙන නිසා ඒ සොවින්ම දප්පුල රජුත් මිය යනවා. 

ඉතින් ඔන්න ඔහොමයි දප්පුල, මාන පිය පුතු දෙපළගේ අවසානය සිද්ධ වෙන්නේ. ලක්දිව ඉතිහාසයේ මී ළඟ කාල පරිච්ඡේදය මොන වගේ එකක් වේවිද කියලා අපි ඊ ළඟ ලිපියෙන් බලමු.