සිංහලය ම සමගි කළ රාජ අභිෂේකය - රාජාවලිය IV

ඔයාලට මතක ඇති නේ රාජාවලිය III ලිපියෙදි, විජය රජු මිය යන්න ලං උනාම තමාගෙන් පස්සේ රාජ්‍ය බාර ගන්න කෙනෙක් එවන්න කියල ඔහුගේ මල්ලි සුමිත්ත ට සන්දේශයක් යවපු හැටි. ඉතින් මේ පනිවිඩේට උත්තරයක්‌ එන්න කලින්ම විජය රජු මිය ගියා (ක්‍රි. පූ. 505 දී) කියලත් කිව්වනේ.

සුමිත්ත තමයි මේ වෙද්දී "සිංහපුර" රජ තුමා (සිංහබාහු ගෙන් පස්සේ). මේ සංදේශය සුමිත්තට ලැබුණම ඔහු තමන්ගේ පුතුන් තිදෙනාගෙන් ඇහුවලු "ලක්දිව" යන්න කැමති කවුද කියලා. ඉතින් මේකට කැමති වෙලා තියෙන්නේ බාලම පුතා "පන්ඩුවාසදේව (පඬුවස්දෙව්)". පඬුවස්දෙව් කුමාරයා ඇමති පුත්‍රයින් තිස් දෙකකුත් සමග නැව් නැගලා මහකනදරා ඔය අසළින් ලක් දිවට ගොඩ බහින්නේ ක්‍රි. පූ. 504 දී. විජයගේ මරණින් පස්සේ ඒ වෙනකන් අවුරුද්දක් ම රටේ පාලන කටයුතු කරලා තියෙන්නේ උපතිස්ස ඇමති, අපතිස්ස ගම අග නුවර කරගෙන. පඬුවස් දෙව් රජ තුමාත් උපතිස්ස ගම අග නුවර කරගත්ත බව  විශ්වාස කළත් ඇතැම් අය කියන්නේ එතුමා අගනුවර කරගත්තේ හලාවත ආසන්නයේ පිහිටි පඬුවස්නුවර බවයි.

ඉතින් මෙහෙම ටික කලක් ගත වෙද්දී පඬුවස්දෙව් රජතුමා ටත් විජයට උන දේ ම උනා. "අභිෂේකය සඳහා කුල කාන්තාවකගේ අවශ්‍යතාවය" පැන නැගුනා. මේ සඳහා ලංකාවට ගෙන්වා ගත්තේ භද්‍රකච්චායනා නම් කුමරිය. මේ කුමරියගේත් විශේෂත්වයක් තියනවා. අපේ බුදුන් වහන්සේ ගේ පියා වන සුද්ධෝදන රජතුමා ගේ සහෝදරයා තමයි "අමිතෝධන" රජ තුමා.  ඔහු ගේ පුත්‍රයා තමයි "පන්ඩුශාක්‍ය" කියන්නේ. ඔහු ට පුතුන් සත් දෙනෙකුට පසුව ලැබුණ දියණිය තමයි මේ භාද්‍රකච්චායනා කුමරිය. ඉතින් මේ කුමරිය පරිවාර කාන්තාවන් 32 ක් සමග ලංකාවට ඇවිත් පඬුවස්දෙව් රජුගේ මෙහෙසිය බවට පත් වෙනවා (කාන්තාවන් 32 ක් ගෙන්නෙව්වේ අර ඇමති පුත්‍රයින්ගේ භාර්යාවන් විදියට ලු). අන්න ඒ විදියට ලු සිංහල රජ පෙළපත ට බුදුන් ගේ ලේ නෑ කමක් ආවේ.

භාද්‍රකච්චායනා කුමරියට පුතුන් 10 දෙනෙක් සහ අන්තිමේදී එක දුවක් ලැබුනලු. ඒ දියණිය ගේ නම තමයි "චිත්‍රා". ඇයට දුටුවන් උමතු කරවන සුළු රූ සපුවක් තිබුණු නිසා "උන්මාද චිත්‍රා" කියල හැඳින්වුවා ලු. ඉතින් මේ චිත්‍රා ඉපදුන වෙලාවේ දෛවඥයන් අනාවැකි පළ කරාලු අනාගතේදී චිත්‍රා ට පුතෙක් ලැබුනොත් ඔහුගෙන් චිත්‍රාගේ සහෝදරයින් මැරුම් කන බවට. ඉතින් මේකට කලබල උන සහෝදරයෝ ටික තීරණය කරාලු චිත්‍රා එවෙලේම මරා දමන්න. එත් ඉතින් කොයි දෙමාපියෝද එහෙම දේකට කැමති වෙන්නේ. වැඩිමහල් ම සොහොයුරා උන "අභය" ත් මේකට කැමති වෙලා නැහැ. ඒ නිසා අන්තිමේදී තීරණය කරාලු චිත්‍රා ට කිසිම පිරිමියෙක් මුණ නොගැසෙන විදියට ඇයව එක් ටැම් ගෙයක සිර කරලා තියන්න. මේ එක් ටැම් ගෙය මුර කරන්න සේවයේ යොදවල තිබුනේ "චිත්ත රාජ" සහ "කාලවේල" කියන යක්ෂ ගෝත්‍රික සේවකයන් දෙදෙනෙක්.

මේ නටබුන් දකින්න ලැබෙන්නේ "පඬුවස්නුවර" යි. එක් ටැම් ගෙය පිහිටියේ මේ ස්ථානයේ බවට මතයක් ඇත. එහෙත් ගඩොල් යොදා කළ ප්‍රතිසංස්කරණ නම් පොළොන්නරු යුගයේ ඒවා විය යුතුය.









මේ විදියට කොයි තරම් රැකවල් මැද හැදුවත් වැඩක් උනේ නැහැ. දිනක් චිත්‍රාව ට දරුවෙක් ලැබෙන්න ඉන්න බව රජ මැදුරේ අයට දැන ගන්න ලැබුනලු. මේක අහල කෝප උන සොහොයුරන් එක් ටැම් ගෙය මුර කළ චිත්තරාජ සහ කාලවේල ට මරණ දඬුවම දුන්නලු. ඔවුන් දෙදෙනා චිත්‍රාගේ දරුවා ආරක්ෂා කරන්න යක්ෂ ආත්ම වල ඉපදුනා කියලයි කියන්නේ. චිත්‍රා ත් මරා දමන්න හැදුවත් නැවත වතාවක් මවු පියන්ගේ සහ  වැඩිමල් සොයුරාගේ අනුකම්පාව නිසා චිත්‍රා ගේ ජීවිතය බේරුනා. පිරිමි දරුවෙක් ලැබුනොත් ඔහු මරා දමන්නත් ගැහැණු දරුවෙක් ලැබුනොත් හදා ගන්නත් එකඟ උනා. ඉතින් කවුද මේ දරුවගේ පියා? භාද්‍රකච්චායනා ගේ බෑනා කෙනෙක් වන "දීගගාමිණි" ද? නැත්නම් යක්ෂ ගෝත්‍රික "චිත්තරාජ" ද? මේක ගොඩක් දෙනා තර්ක කරන කාරණයක්.

ඉතින් කොහොමහරි මේ දරුවා බිහි වෙන දවසේදී එදාම ඉපදුන ගෑනු දරුවෙක් සුදානම් කරගෙන හිටියලු පුතෙක් ලැබුනොතින් ළමයි දෙන්නව මාරු කරන්න. ඒක ඒ විදියටම සිද්ධ උනා. ලැබුනේ දුවෙක් කියලා මාමලා රැවටුනා. කුමාරයට නම තැබුවේ පඬුවස්දෙව් රජුගේ ත් අභය කුමරු ගේ ත් නම් එකතු කර "පණ්ඩුකාභය" කියලා. ඉතින් මේ කුමාරයාව යක්ෂ ගෝත්‍රිකයින් වෙසෙන දොරමඩලාව ගමට රහසින් පිටත් කරා.  සේවිකාවක විසින්, පැසක දාගෙන තමයි කුමාරයව ගෙනිච්චේ. ඇයට අතරමගදී හමු වෙනවා දඩයමේ ගිය, කුමාරයාගේ මාමාවරු කිහිප දෙනෙක්. ඔවුන් මේ පැස පරික්ෂා කරන්න හදද්දී චිත්තරාජ සහ කාලවේල වල් ඌරු වෙස් ගෙන එතනින් දුවපු නිසාත් මාමාවරු උන් පස්සේ දුවපු නිසාත් කුමාරයා බෙරුනාලු (මේ කතා නම් හුදු අලංකාර පමණක් වීමට ඉඩ කඩ ඇත).

දොරමඩලාවේදී කුමාරයා හැදී වැඩෙන්නේ යක්ෂ ගෝත්‍රිකයින් ගේ රැකවල් මැද. ඔහුට අවු. 7 ක් වෙද්දී මාමාවරු දෛවඥයින්ගෙන් දැන ගන්නවා කුමාරයා ගැන. කුමාරයා ගොපළු ගමක ඉන්න බව දැනගත් පසු සේවකයින් ලවා ගොපළු ගම් එකක් නෑර ගිනිබත් කර බිලිඳු සංහාරයක් කරනවා. මේ වෙලාවේදී කුමාරයා යහළුවන් සමග දිය කෙළියට ගිහින්. රාජ පුරුෂයන් එතනට කඩා වදිද්දී කුමාරයා ඉන්නේ ගස් බෙනයක හැංගිලා. ඒක කුමාරයා යහළුවන් පුදුම කරවන්න නිතරම වගේ කරපු දෙයක්. ඒ නිසා එදා ඔහුගේ ජීවිතය බේරුණා. කුමාරයට දොළොස් විය ලැබූ පසු නැවතත් මාමාවරුන්ට සැක පහළ වෙනවා. මේ වතාවේදී කුමාරයා බේරෙන්නේ ගින්දර ගෙන ඒමට ගෙදර යන අතරමග සිටි නිසා. කෙසේ වුවත් සම වයස් ළමයින් බොහෝ ගණනක් කුමාරයා නිසා දිවි පුදනවා.

සොළොස් විය පිරුණු කුමරු ශිල්ප ඉගෙන ගැනීම සඳහා "පණ්ඩුල" නම් බ්‍රාහ්මණයෙකු ළඟට යනවා. පණ්ඩුල බමුණාගේ පුත් "චන්ද්‍ර" ද පසු කලෙක පණ්ඩුකාභය ගේ සේනාව සමග එකතු වෙනවා. මේ කාලයේදී තමයි කුමරුට "පාලි" කුමරිය හමු වෙන්නේ. ඇය කුමරුගේ එක් මාමා කෙනෙකුගේ(ගිරිකන්ඩසිව) දියණියයි. ඇය තම පියා යටතේ වැඩ කරන මිනිසුන්ට ඇඹුල ගෙන යමින් සිටියදී පණ්ඩුකාභය සහ පිරිස හමු වී ඇත. ඔවුන්ටත් ඇඹුල කොටසක් බෙදා දීමට අසල නුග ගසකින් නුග පත් කඩා ඇඹුල බෙදීමට සැරසෙද්දී නුග පත් රන් වන් පාට වූ නිසා ඇය එදා පටන් "ස්වර්ණ පාලි" නම් විය. අවසානයේ පණ්ඩුකාභය කුමරුගේ මෙහෙසිය වන්නේ ඇය යි.

පණ්ඩුකාභය කුමරු ඉපදුන වසරේම පඬුවස්දෙව් රජුතුමා මිය යනවා, ඒ අවු. 30 ක රාජ්‍ය කාලයකට පසුව. එනම් ක්‍රි. පූ. 504 - ක්‍රි. පූ. 474  (බු. ව. 40 - බු. ව. 70). ඉන් පසුව රජ වෙන්නේ අභය රජ තුමා (කුමරුගේ වැඩිමහල් මාමා). ඔහු අවු. 20 ක් (ක්‍රි. පූ. 474 - ක්‍රි. පූ. 454) හොඳින් රජකම් කරනවා. අභය රජු පණ්ඩුකාභය කුමරුට පක්ෂව කටයුතු කරන බවට සැක ඇති වීම නිසා අනෙක් සොහොයුරෝ ඔහුට විරුද්ධ වී රජ කම දෙවැනි සොහොයුරු "තිස්ස" ට ලබා දෙනවා. ඒත් තිස්ස රජුට (ක්‍රි. පූ. 454 - 437) හරියාකාරව රජකම් කරන්න ලැබෙන්නේ නැහැ. පණ්ඩුකාභය කුමරු ඔවුන්ට විරුද්ධව සටන අරඹන නිසා. ඒ කාලයේ රට අරාජික තත්වයක තිබුණා කිව්වොත් වඩාත් හරි.

මේ වෙද්දි හෙළ ජනතාව හිටියේ සිංහ වංශිකයින් එක්ක අමනාපයෙන්. මොකද විජය විසින් හෙළයින්ගේ රාජ්‍ය පැහැර ගත් නිසා. මේ දෙගොල්ලන්ගේ ගැටුම් ඕන තරම් තියෙන්න ඇති. සිංහ වන්ශිකයින්ට විරුද්ධ වෙන්න අවස්ථාවක් බල බල හිටපු හෙළයින්ට (විශේෂයෙන්ම යක්ෂ ගෝත්‍රිකයින්ට) මේක කදිම අවස්ථාවක් උනා. පණ්ඩුකාභය කුමරුට ඔවුන් සැළකුවේ තමන්ගේම කෙනෙක්ට වගේ (කුමරුගේ පියා චිත්තරාජ යැයිද මතයක් ඇත). කුමරුන්ව දිවි දෙවැනි කොට ආරක්ෂා කලේ නැවත මේ රටේ තමන්ගේ කෙනෙකු රජ කරවන අදහසින් සහ සිංහ වන්ශිකයින්ව පරාජය කරන අදහසිනි. එනිසා සිංහ වන්ශිකයින්ට එරෙහිව පණ්ඩුකාභය දියත් කරන සටනට සම්පුර්ණ සහයෝගය යක්ෂ ගෝත්‍රිකයින්ගෙන් ලැබුණා.

ඉතින් අවසානයේදී හෙළයින්ගේ සම්පුර්ණ උදව් ඇතිව පණ්ඩුකාභය කුමාරයා සටන් මෙහෙයවා මාමාවරුන් මරා තිස්ස රජුගෙන් රාජ්‍ය ලබා ගන්නවා. වැඩිමහල් මාමා අභයටත් ස්වර්ණපාලිගේ පියා ගිරිකන්ඩසිව ටත් අභය දානය දෙනවා. ඒ ජයග්‍රහණය හෙළයින්ගේ ජයග්‍රහණයක්‌ හැටියට තමයි සැළකුවේ. අන්තිමේදී සිංහ වන්ශිකයින්ට එරෙහිව තමන්ගේ කෙනෙක් රජ කරවන අදහස මුදුන් පත් වෙනවා. ඉන් පස්සේ දෙපැත්තේම අය එකිනෙකාට විරුද්ධව ඇන කොටා ගැනීම් නවත්තලා දෙපක්ෂයටම අයිති රජෙක් යටතේ වාසය කරනවා. රටේ අග නුවර අනුරාධපුර ට ගෙන යනවා. අභය මාමා ට "නගරගුත්තික" (නගරය රකින්නා) තනතුර ලැබෙනවා. චිත්තරාජ සහ කාලවේල උදෙසා දේවාල දෙකකුත් ඉදි වෙනවා.

"බසවක්කුලම" නම් වැවක් ද තැනවූ පණ්ඩුකාභය රජ තුමා අවු. 70 ක් රජකම් කර එනම්, ක්‍රි. පූ. 437 - 367 (බු. ව. 107 - 177)  ශ්‍රේෂ්ඨ රජෙක් ලෙස මිය යනවා.

                                      ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

උඩ ම පින්තුරයේ තියෙන්නේ ඉසුරුමුණියේ දක්නට ලැබෙන "මිනිසා සහ අශ්ව හිස" ප්‍රතිමාව. ඒ පණ්ඩුකාභය සහ ඔහු සටනට ගෙන ගිය කළු වෙළඹ යැයි මතයක් තියනවා. ඒ වෙළඹ ඉපදිලා තියෙන්නෙත් කුමරු ඉපදුන දිනම යි.