සිංහවල්ලි නොහොත් සීවලී රැජිණ - රාජාවලිය XI

ගිය වර රාජාවලිය ලිපියෙදි ගැමියා මල්ලි කරපු ඉල්ලීමට අනුව ඔන්න මෙතෙක් දක්වා ලියපු රාජාවලිය ලිපි වලට සබැඳි ලබා දෙන්නම් (කැමති කෙනෙක් ඉන්නවනම් "රාජාවලිය" කියන ලේබල් එකට ගියත් ඔක්කොම බලාගත හැකි:).

සිංහලේ මුල සොයා - රාජාවලිය I
සුනාමියෙන් සේදී ගිය රාවණ රාජධාණිය - රාජාවලිය II
විජයාවතරණය හෙවත් කිරි මුට්ටියට මුහුම් දැමීම - රාජාවලිය III
සිංහලය ම සමගි කළ රාජ අභිෂේකය - රාජාවලිය IV
තමේව අනුකම්පාය - රාජාවලිය V
ගොළු මුහුද සහ හැඩි දෙමළු - රාජාවලිය VI
මා චණ්ඩාලියකී - රාජාවලිය VII
මහා කළු සිංහලයා - රාජාවලිය VIII
සිංහලේ පළමු රැජිණ - රාජාවලිය IX
දැහැමි රජවරු සහ ක්‍රිස්තු වර්ෂ මාරුව - රාජාවලිය X

                                   ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ඉතින් අපි පහුගිය ලිපිය අවසාන කළේ කනිරජානුතිස්ස විසින් ආමන්ඩගාමිණී රජතුමා මරලා රජකම පැහැර ගත්තට පස්සේ ආමන්ඩගාමිණී රජුගේ බිසවයි, දුවයි (සින්හවල්ලි), පුතයි (චූලාභය) තිවක්ක ග්‍රාමයට පලා ගියපු බව කියලා.

කනිරජානුතිස්ස රජතුමා ගේ කාලයේදී මිහින්තලේ භික්ෂූන් ගේ විනය සම්බන්ධ ගැටළුවක් නිසා රජුට විරුද්ධ වුනු හාමුදුරුවරු හැට නමක් රජු විසින් මරලා දැම්මාලු.  ඒක තනිකරම රජතුමා ගේ වැරැද්දක් හැටියට සඳහන් වෙලා තියනවනම් මම දැක්කේ නැහැ. කොහොම උනත් මේ රජතුමාට රජ කරන්න ලැබුනේ අවුරුදු 3 යි (ක්‍රි. ව. 30 -33). ඔහුගේ ඇවෑමෙන් පස්සේ තමන්ගේ උරුමය හොයාගෙන චූලාභය ඇතුළු පිරිස නැවත පැමිණෙනවා.

චූලාභය රජතුමා රජ වී අවුරුදු දෙකක් අවසානයේ  (ක්‍රි. ව. 33 - 35)  මිය යන නිසා ඉන් පසුව අභිෂේක ලබන්නේ  ඔහුගේ සොහොයුරිය වන සිංහවල්ලි. ඇය තමයි සිංහලේ දෙවන රැජිණ හැටියට හැඳින්වෙන්නේ. සීවලී රැජිණ කියලා හඳුන්වන්නේත් ඇයම තමයි. ඉතින් මේ සීවලී රැජිණ විවාහ වෙලා හිටියේ ඇගේ මස්සිනා වන (ආමන්ඩගාමිණී රජුගේ නැගණිය ගේ පුතා) "ඉළනාග" සමග. සීවලී රැජිණ අභිෂේක ලබා මාස 4 ක් ගත වෙද්දී ඉළනාග ඇගෙන් රජකම උදුරා ගත්තාලු (ඇය කැමැත්තෙන්ම රජකම දුන්නද කියල නම් අපි දන්නේ නැහැ. සමහරවිට එහෙම වෙන්නත් ඇති. කවදාහරි දවසක මේවා පොඩි කුමාරිහාමි වගේ කෙනෙක් අතින් සාහිත්‍ය කතා විදියට ලියවෙනවානම් මම කැමතියි :).

ඉතින් ඔය විදියට රජකම ලබා ගත්තු ඉළනාග රජතුමා පොඩි පහේ මෝඩ වැඩකුත් කරගන්නවා. දවසක් එතුමා ගියාලු තිස්ස වැව ළඟ පැවැත්වුණු උත්සවයකට. එතනදී "ලම්භකර්ණ" වංශිකයින් රජතුමාව ගණන් නොගෙන ආපහු හැරිලා නගරය ට ගියාලු. මෙතැනදී ලම්භකර්ණ වංශිකයින් ගැනත් පොඩ්ඩක් කිව්වොත් හොඳයි කියල හිතෙනවා. මොවුන් කොහොමත් මාන්නාධික පිරිසක්. ඔවුන් පැවතෙන්නේ සංඝමිත්තා තෙරණියගේ ආගමනයත් එක්ක දඹ දිවින් පැමිණි "සුමිත්ත" කුමරා සහ "සුමනා" කුමරිය ගෙන් ලු. ඔවුන් ධර්මාශෝක රජ්ජුරුවන් ගේ නෑයින් වන අතර දෙදෙනාම එක හා සමානව මව් පිය දෙපාර්ශවයෙන් ම නුවණින්, රුවින්, තේජසින් සමන්විත උන නිසා මේ දෙදෙනාගෙන් ඇරඹුන පරපුර ට "ලැමිණි" කියා කිව්වාලු. එය පසුව ලම්බකර්ණ වෙලා තියනවා. "ලම්බකර්ණ" යන්නෙහි තේරුම "දිගු කන් ඇති" යන්න නිසා ඔවුන්ගේ කන් වල ස්වභාවය අනුව මේ නම වැටුනා වෙන්නත් පුළුවන්. කොහොම නමුත් මේ වන්ශාධික තත්වය නිසා ඔවුන් හිටියේ අධික මාන්නයකින්.

ඉතින් තමන්ට කරපු නොසළකා හැරීම ගැන කිපුණු රජතුමා මේ මාන්නය නැති වෙන්න ඔවුන්ට පාඩමක් උගන්වන්න හිතුවලු. මහා සෑය ට යෑම සඳහා  පාරක් තැනීමට ඔවුන්ට භාර දීලා ඒකෙ වැඩ බලන්න චණ්ඩාල කුලයේ අයට නියම කරා ලු. මේක ඉතින් ලොකු අපහාසයක් බව අමුතුවෙන් කියන්න ඕන නැහැ නේ. ඒ නිසා ලම්බකර්ණිකයින් මොකද කළේ රජතුමාට විරුද්ධව කැරලි ගහලා ඔහු අල්ලාගෙන රජ මාළිගය ඇතුලෙම සිර කරපු එක. මෙහෙම ඉඳිද්දී සිංහවල්ලි දේවිය මොළේ ඇති වැඩක් කරලා තියනවා. ඔවුන්ගේ බිලිඳු පුතා "චන්ද්‍රමුඛසිව" රැගෙන ගොස් මගුල් ඇතු පාමුළ තබා රජු සිරකර ඇති බවත්, එලෙස ජිවත් වනවාට වඩා මැරෙන එක සැපක් බවත් පවසා බිලිඳා ව පාගා මරන ලෙස ඉල්ලුවාලු. එයින් කම්පා වුනු ඇතා මාලිගයේ දොරටු කඩා රජතුමා පිටේ හිඳුවා ගෙන එතනින් පළා ගියා ලු. මේ සිද්ධිය වෙන්නේ රජතුමා රජ වුනු අවුරුද්දේ මයි (ක්‍රි. ව. 35).

මේ විදිහට පළා ගියපු රජතුමා චෝල රජුගේ රැකවරණය පතා නැව් නැගලා චෝල දේශය ට ගියාලු. අපේ රජ කෙනෙක් පර දේශයක රැකවරණය පැතූ මුල් අවස්ථාව ලෙස තමයි මෙය සඳහන් වෙන්නේ. අවුරුදු 3 ක් (ක්‍රි. ව. 38 තෙක්) එහි සිටින ඉළනාග, චෝල රජුගේත් උදව් ඇතිව සේනා සංවිධානය කර නැවත පැමිණ ලම්භකර්ණිකයින් හා සටන් කොට රාජ්‍යය නැවත ලබා ගන්නවා. ඒ අවුරුදු 3 ඇතුළත ලක්දිව පාලනය කර තිබෙන්නේ ලම්බකර්ණ වංශිකයින්. ඔවුන් සමූහාන්ඩුවක් ලෙස එය කළ බවට තමයි විශ්වාස කරන්නේ. එහෙම නම් ලංකාවේ පැවති එකම සමූහාන්ඩුව ත් එය විය හැකියි.

ඉතින් නැවත රජකම ලබා ගත් ඉළනාග රජතුමා තවත් අවුරුදු 6 ක් (ක්‍රි. ව. 38 - 44) ලංකාවේ රජකම් කරනවා. ලම්භකර්ණිකයින්ට දරුණු වධ හිංසා පමුණුවන්න රජතුමා ලෑස්ති වෙද්දී එතුමා ගේ මෑණියන් මැදිහත් වෙලා එය සමනය කළ බවත් සඳහන් වෙනවා.

මී ළඟ රාජාවලිය ලිපියෙන් සෙල්ලම ලෙල්ලම කරගත් රජ කෙනෙක් ගැන කතා කරමු.