"ය ව හ න්" දෝෂය

හැමදාම කවි ගැන ලියන එක හරිද මන්දා...ඒ වුනත් අපේ සාහිත්‍ය ට ලැදි අනාගත පරම්පරාවට වත් වැදගත් උනොත් කියලා ඔන්න ඔහේ ලියලා තියන්න හිතුවා. අපි නැති කාලෙක හරි වැඩක් ගත්තොත් ලොකු දෙයක්නේ :)

මම නොතේරෙන කවි ලිපියෙදි කිව්ව නේ ඉස්සර මගේ කවි බලපු ඕඩියන්ස් එක ගැන  . ඒත් එක්කෙනෙක් අඩුයි එතන.   ඒ තමයි අපේ තාත්තා. තාත්තගෙ ප්‍රතිචාර ලේසියෙන් ලියන්න බැරි නිසා ලිව්වේ නැහැ. මේ ලිපියෙන් කියන්න යන්නේ එයින් එක ප්‍රතිචාරයක් ගැන.

ඔන්න මේ තියෙන්නෙ මම ලියපු කවියක් (ඔරිජිනල් කවියනම් දැන් මතක නැහැ...ඒත් ගොඩක් දුරට මේ වගේ තමයි :)

එන සැඩ සුළගින් ගං දිය සැලු               නෙන් 
කැළඹුණු ලෙසකින් පිහිනයි රළ              මින් 
හැරි හැරි බලමින් යයි හිරු  හඬ               මින් 
හිනැහුණු අහසම පුරවා අඳු                   රෙන්


ඔයාලට මේ කවියේ මුකුත් වැරැද්දක පේනවද? අපේ තාත්තටනම් පෙනුනා....

යවහන් දෝෂය  
ඈ.. ඒ මොකක්ද?

මෙන්න මේකයි යවහන් දෝෂය කියන්නේ. කවි පද හතරේ  අග අකුරු  සාමාන්‍යයෙන් එකම අකුරක්‌ බව හැමෝම දන්න දෙයක්නේ. මේ කියන දෝෂය අදාළ වෙන්නේ අග අකුර මෙන්න මේ අකුරු හතරෙන් එකක් උනොත් තමයි - ය ව හ න්

මම ඔය උඩින් දාලා තියන කවියත් ඔය වර්ගෙට වැටෙන කවියක් (අග අකුර හල් 'න' යන්න නිසා). දැන් බලමු යවහන් දෝෂය තියද කියලා බලන හැටි. නීතිය තමයි ඔය වර්ගයේ කවියක අග අකුරු හතරට කලින් තියන අකුරු හතරත් එක සමාන වෙන්න ඕනලු. එහෙම නැත්නම් තමයි යවහන් දෝෂය තියනවා කියන්නෙ. දැන් බලන්න මගේ කවියේ ඔය දෝෂය තියනවා. අග අකුරු වලට ඉස්සරහ අකුරු(නෙ, මි, මි, රෙ) එක සමාන නැති නිසා.

පද හතර එහෙ මෙහෙ කරලා ඔය දෝෂෙ ඇර ගන්නත් පුළුවන් මේ විදියට.

ගං දිය සැලුනෙන්  සැඩ නල සිඹි      මින් 
කැළඹුණු ලෙසකින් පිහිනයි රළ      මින් 
හැරි හැරි බලමින් යයි හිරු  හඬ       මින්
අඳුරුයි අහසම පල නැත වැනු          මින්   

 
මම හිතන්නෙ අපිටනම් මේක නීතියකට වඩා රීතියක්. හැබැයි හරියට කවි ලියනවනම් මේක නීතියක් වෙන්න ඇති. මම ඉතින් සැළලිහිණිය, ගුත්තිලය, සුභාෂිතය වගේ පොත් වල බැලුවා වැරදිලාවත් මේ දෝෂය තියන කවියක් තියද කියලා. එකක්වත් හම්බ උනේ නැහැ...මටත් පිස්සුනේ ඉතින් සිංහලේ මහා කිවිවරුන්ගේ කෘති වල යවහන් දෝෂ තියනවද හොයන්න