මිහි මවට........ආදරෙන්.........

සුවඳ දෙන මක රන්ද තුඩින් ගෙන රස වින්ද,
                                                    ගී කී සියොත් ද තරහා                    වී
බිම සිඹින පර මල් ද පර නොවෙන බොරු මල් ද
                                                    හැර දා දුරට ඉගිල යා                     වී
ගං තෙරට පෙම් බැන්ද පැන් පොදක සුව වින්ද,
                                                    උන් නැත තවත් නෙතට යා            වී
ගං තෙරෙහි තුරු සින්ද සත් නෙත් වෙතින් අන්ධ
                                                    සැන්ගී ගොසින් සඳට, සා               වී


සුව හස් තඹුරු ඉපිද මියැදෙන සුනිල් විල්ද
                                                    වියලී ගොසින් මින් පෙලා              වී
සිරි පා නිතින් වැන්ද තටු සිඳුණු සමනල් ද
                                                    දෙව් ලොව ගොසින් ගතු කියා        වී
හිරු සඳු ද මද නල ද තරු ද වැහි දෙව් ලියද
                                                     ඒ තතු අසා උරණ වේ                   වී
සක් දෙවි ගෙ සිත් බින්ද මනු සත වෙලා මුග්ධ
                                                     උන් දෙස දෙවිත් නොම බලා        වී


                                          ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

මතකද "තුරඟා වන්නම" ? සුළු මැදුම් දෙතිතෙන් උපන් අපූරු වන්නම.

"සත් වෙත් මහත් අදර ලත් යුත් සිදත් කුමර........"

බෞද්ධ අපේ සිත් වලට සමීපම තුරඟා කන්ථක නොවේද? තුරඟා වන්නම රචකයාට ද එය එසේම වන්නට ඇත. එහෙයින් ඔහු තුරඟා වැනුම කන්ථක ගෙන් අරඹා ඇත.

මා නම් තුරඟා වන්නම ට පෙම් බඳින්නට කාරණාව එහි ළය හා විරිතයි. සුළු මැදුම් දෙතිතට, හිතට එන අකුරු ටිකක් රිංගවා බලන්න...

ට ක | ට ක ට | ට ක | ට ක ට

තුරඟ ගමනේ රිද්මයත් මේ වගේ නේද?  ඉතින් අරුත් බර වචන ටිකකුත් එකතු උනාම කොයි තරම් ලස්සනද

ස ත් | වෙ ත් ම | හ ත් | අ ද ර | ල ත් | යු ත් සි | ද ත් | කු ම ර 


ඉතින් මේ සුසංයෝගය ට සිත් ඇද ගන්නා තනුවකුත් එකතු උනාම කොයි තරම් ලස්සනද? ඉතින් මමත් ඉස්සර ඉඳලම මේ අපූරු වන්නමට ආස කලා. කොටින්ම කියනවනම් අද මම ඒ ළය, විරිත ටිකකට හොරකම් කලා :)


                                   ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

හැබැයි ඉතින් මගේ අතින් කෙරුනේ වර්ණනාවක් නම් නෙමෙයි. දැන් එන්න එන්නම වර්ණනා කරන්න පුළුවන් දේවල් අඩු වේගෙන යනවා නේද කියල හිතුනා. මම ටිකක් අන්ත ගාමීව හිතුවත් මෙහෙම දවසක් ඉස්සරහට එන්නත් බැරි නැහැ.

පර මලුත් බොරු මලුත් විතරක් ඉතුරු උන ලෝකෙක කුරුල්ලෝ, සමනල්ලු තව දුරටත් ඉඳීවිද? ගස් වැල් නැති ගංගා සිඳුණු ලෝකෙකට වඩා හඳ උනත් හොඳයි නේද කියල හිතෙන්නේ නැද්ද? ඉතින් තණ්හාවෙන් අන්ධ උන මිනිස් ඇස් වලින් වහන් වෙලා හාවෝ උනත් මේ ලෝකේ දාල යාවි (හඳට...හි හි ).

නෙළුම් පිපුණු විල හිඳෙද්දී මාළු කොහොම ඉන්නද? සමනල්ලු රොන් ගන්නේ කොහෙන්ද? කරන්න තියන එකම දේ මේක ශක්‍රයා ට වාර්තා කරන එක තමයි. ඉතින් උන් ඒක නොකර ඉන්න එකක් නැහැ. මේවා ඇහුවම ශක්‍රයටයි වැස්ස වලාහක දෙවියන්ටයි ඉරටයි හඳ ටයි මෙකී නොකී හැම දෙනාටම තරහ යන්නේ නැතුව තියේවිද ? ඉතින් ඊට පස්සේ මේ මෝඩ මිනිස්සු දිහා දෙවියොවත් බලන එකක් නැහැ.

උඩ තියන කවි ටිකේ තියෙන්නේ ඔන්න ඔය අනියමාර්ථයෙන් කියපු දේවල් ඇත්ත උන දවසක් ගැන. එහෙම දවසක් නම් උදා වෙන්න එපා කියලා ප්‍රාර්ථනා  කරනවා.

                                           ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

                අපේ ළමා ලෝකය වර්ණවත් කළ ටයිටස් තොටවත්ත මහතාට නිවන් සුව ලැබේවා !!!