පල නොකියා "ආයුබෝවන්" කීම

අපි 11 වසරේ ඉඳිද්දී අපේ පන්තියේ ළමයි ටික කරපු වැඩක් ගැන තමයි මේ කියන්න යන්නේ. ඒ කාලේ අපිට බුද්ධාගම උගන්නන්න ආවේ සර් කෙනෙක් (කෝටු සර්).  මේ සර් හරිම කැප වීමෙන් වෙලාවට පන්තියට එනවා. ආසාවට විනාඩි 10 ක් පරක්කු වෙන්නේ නැහැ. ඒ මදිවට ආපු ගමන් එදාට නියමිත පාඩමේ නම කියලා අපිට කියනවා පාඩම කෙටි කරලා පොතේ ලියන්නලු. ඕක කියන්න ඉතින් සර් කෙනෙක් ඕනයැ .

එහෙම කියලා සර් පන්තියේ සක්මන් කර කර ඉන්නවා.  ඒ දවස්වල බුද්ධාගම පොත කියවනවා කියන්නේ ඉතින් මරනවා වගේ වැඩක්. කෝටු සර් බුද්ධාගම උගන්නනවා කියන්නේ ඒ කම්මැලි කම දෙගුණ වෙනවා කියන එක. ඉතින් ගොඩක් අය මේ වෙලාවට හොරෙන් ඕප දූප කියවන එක  තමයි කරන්නේ (ආ මගේ ඉස්කෝලේ බාලිකා පාසලක්‌ නේ) . ඒ මදිවට මේ සර් බෙල් එක ගහන්න කලින් කවදාවත් පන්තියෙන් යන්නේ නැහැ. අන්තිම තත්පරේ දක්වාම පන්තියේ තමයි :(. මේ පීරියඩ් එක අපිටනම් විනාඩි 40 ක දඬුවම් කාලයක් වගේ.

මේ කියන දවසෙත් සර් ඔය විදියටම අපිට පාඩම බලාගන්න කියලා ඇවිද ඇවිද හිටියා...අම්මෝ අපිට එදා තිබුන කම්මැලි කමක්...ඔය අස්සේ සහෝදර පාසලෙන් කට්ටියක් ඇවිත් හිටියා අපේ ඉස්කෝලෙට මොකක් හරි වැඩකට. එයාලව බලන්න යන්න ඕන කමකුත් තිබුණා අපේ කස්ටියකට. දැන් වෙලාව යන්නෙත්  හරිම හෙමින්. බෙල් එක ගහන පාටකුත් නැහැ. සර් පන්තියෙන් යන පාටකුත් නැහැ. කට්ටියගේ ඉවසීම පුපුරන්න ඔන්න මෙන්න කියලා තිබුණේ  එක පාරටම දෙවියෝ බැලුව වගේ මරු අදහසක් ආවා අපේ පියුමිට. එයා ඒක තනියම හිතේ තියා ගන්නේ නැතුව අනිත් අයත් එක්කත් බෙදා හදා ගත්තා. දැන් පන්තියම ඒක මතික තීරණයකට ඇවිත් ඉන්නේ..

පන්තියේ සක්මන් කර කර හිටපු සර් ගේ කකුල් රිදිලද කොහෙද පොඩ්ඩකට වාඩි උනා. ඔන්න දැන් කට්ටියම බලාගෙන ඉන්නවා සර් නැගිටිනකන්. වැඩි වෙලා බලාගෙන ඉන්න උනේ නැහැ. සර් නැගිට්ටා. එතකොටම...

1 යි.... 2 යි.... 3 යි.......

"ආ......යු බෝ ව න්"

හැමෝම නැගිටින ගමන් එහෙම කිව්වා. කෝටු සර් මොහොතකට අන්ද මන්ද උනා. අපි ඉතින් ගුරුවරයෙක් පන්තියට එනකොටයි ආපහු යනකොටයි "ආයුබෝවන්" කියන එකනේ සිරිත. කෝටු සර් පන්තියට එද්දි අපි ආයුබෝවන් කියලා හිටියේ. දැන් මේ දෙවනි "ආයුබෝවන්" එක සර් ට යන්න කියලා දීපු සංඥාව බව තේරුම් ගන්න සර්ට වැඩි වෙලාවක් ගියේ නැහැ. හප්පා...සර් ට ඉතින් අසූ හාරදාස් දහසයට මළ පැන්නා. සර් පන්තියෙන් එලියට ගියා නෙමෙයි විද්දා වගේ තමයි අපි දැක්කේ. ඔය කර ගත්තේ 

කොහොමහරි ඊ ළග දවසේ සර් පන්තියට අවේ නෑ. එදා උපරිම නිදහස භුක්ති වින්දා ළමයි ටික. ඊ ළග දවසෙත් සර් ආවේ නෑ. මේ විදියට මේක සතියක් විතර උනා (අපිත් එපා කියයි ). දවසක් ඕක අහු වුනා අපේ සෙක්ෂනල් හෙඩ් ට (සැර මිස් කෙනෙක්). පන්තියේ සද්දේ ඇහිලා මිස් කඩා බිඳගෙන ආවා.

මිස් : දැන් මොනවද තියෙන්නේ?
අපි : බුද්ධාගම
මිස් : කවුද උගන්නන්නේ??
අපි : කෝටු සර්
මිස් : අද සර් ආවේ නැද්ද?
අපි : දන්නේ නැහැ මිස්. තාම පන්තියටනම් ආවේ නෑ.
මිස් : ඒකනම් මටත් පේනවා. සර් ආවේ නැත්නම් බුද්ධාගම නායිකාව දන්නේ නැද්ද ගිහින් එක්කගෙන එන්න?

අපේ ඉස්කෝලේ හිටියා විෂය නායිකාවෝ කියලා ජාතියක්. හැම පන්තියකටම විෂයකට එක ගානේ නායිකාවෝ ඉන්නවා. මෙයාලා කරන වැඩක් නම් නැහැ. නියෝජ්‍ය ඇමතිලා වගේ නමට තමයි ඉන්නේ. ඉතින් අපේ පන්තියේ මේ නායිකා සෙට් එකේ නම් ටික රෙකොර්ඩ් බුක් එකේ ලියල තිබුණා මිසක් කවුරුවත් දන්නේ නැහැ ඒ කවුද කියලා.

මිස් : කවුද බුද්ධාගම නායිකාව?
අපි : ....
මිස් : කවුද පන්ති නායිකාව?
ඔන්න සොමී නැගිට්ටා (හි හි එයා දන්නේ කොහොමද, එයා අනිත් අයට එහා).
මිස් : සොමී, කවුද බුද්ධාගම නායිකාව?
සොමී : ඔළුව කසයි....
මිස් : රෙකොර්ඩ් බුක් එක අරගෙන බලනවා කවුද කියලා...නායිකාව හැමෝටම වඩා හොඳයිනේ (අනේ ඉතින් එයා මොනා කරන්නද...එයාටත් බලෙන් දීපු තනතුරක්නේ ඕක. )

ඉතින් මිස් ගියාම සොමී බැලුවා රෙකොර්ඩ් බුක් එක.

සොමී : ආ...බුද්ධාගම නායිකාව තමයි පියුමි.
පියුමි : මොකක්   අනේ මට නම් බැහැ  (පව්, එයා දන්නෙත් නැතුව එයා නායිකාව කරලා )
සොමී : බෑ කියලා බෑ....ගිහින් එක පාරක් කතා කරන්න. ගොඩක් වෙලාවට සර් බෑ කියයි. එතකොට ඔයා එන්න..වැඩේ ඉවරයිනේ (ඔන්න ආදර්ශමත් නයිකාවොන්ගේ උපදෙස්)
පියුමි : හ්ම්....තනියමනම් යන්න බෑ
මම : හරි මම එන්නම්

ඔන්න අපි දෙන්නා ගියා ස්ටාෆ් රූම් එකට. මෙන්න සර් ඉන්නවා තනියම.

පියුමි : සර් අපිට දැන් බුද්ධාගම
සර් : ඉතින්
පියුමි : සර් පන්තියට එන්නෙ නැද්ද?
සර් : (අනුකම්පා සහගත විදියට අපේ දිහා බලලා) මට තේරෙනවා ඔය ළමයි දෙන්නට ඉගන ගන්න උවමනාව තියනවා කියලා. ඒත් කරන්න දෙයක් නැහැ. බහුතරය නිසා සුළුතරයටත් පාඩු වෙනවා..ඔය දෙන්නා හොඳ ළමයි කියලා මම දන්නවා. ඒත් අනිත් අය එහෙම නැහැ. ඔයාලා පොත කියවලා ප්‍රශ්න තියනම් ඇවිත් මගෙන් අහන්න. පන්තියටනම් එන්නෙ නැහැ.

අපි දෙන්නත් ඉතින් ස්ටාෆ් රූම් එකෙන් එලියට ආවා නෙමෙයි විද්දා. හිනාව එලියට එන්න ඔන්න මෙන්න තිබුන නිසා. හප්පේ අන්තිමට සර් පන්තියෙන් එලව ගන්න මුල් උන පියුමි තමයි හොඳ ළමයා උනේ. කොහොම හරි අර සිද්ධිය උන දවස තමයි අපි ජීවිතේටම බුද්ධාගම ඉගන ගත්ත අන්තිම දවස.