"ඔළුවට ම තියහං"

මෙහෙමත් මුදලාලිලා කතාවේ හිටපු මගේ යාළුවා "චාරු" හිටියේ මට පල්ලෙහා බැච් එකේ. එයාටත් හිටියා එක එක ජාතියේ බැචාලා සෙට් එකක්. ඔය සෙට් එකේ හිටියා ගේම් පප්පෙකුත්. එයා විතරක් නෙමෙයි එයාගේ මල්ලිත් කම්පියුටර් ගේම් වලට පුදුම ඇබ්බැහියක් ලු තිබුනේ. ජාන වල කේස් එකක් වෙන්නත් ඇති. සමහර දවස් වලට අයියා එක ලෙවල් එකක් කම්ප්ලිට් කරලා කැම්පස් ආවම මල්ලි එතන ඉඳන් ඉතුරු ටික කරගෙන යනවලු. කොහොම හරි ඒ දෙන්නා ෆෝන් එකෙන් කතා කරන්නෙත් ගේම් ගැනම ලු.

ඉතින් එක දවසක් මේ අයියා මොකක්ද උවමනාවකට බස් එකක කොහෙටද යන ගමන්ලු හිටියේ. බස් එක පිරෙන්න සෙනග ඉඳල නැති නිසා සීට් එකකුත් ලැබිලා. එතකොටම ඔන්න මලයගෙන් කෝල් එකක් ඇවිත්. හිතාගන්න පුළුවන්නේ මාතෘකාව....ගේම් එකේ ලෙවල් එකක් ගොඩ දා ගන්න හැටි අහන්න තමයි කෝල් කරලා තියෙන්නේ...

ඉතින් අයියත් හරිම උද්යෝගෙන් උත්තර දෙන්න ගත්තලු...

"එහෙං යන්න එපා බන්...ෂෝට් කට් එකෙන් පලයන්...එතන ඉන්න එකාගෙ ඔළුවට ම තියහන්...ඊට පස්සේ ඉන්න දෙන්න ගාව වෙපන්ස් නැහැ...ඔව්, කඩුවෙන් ගැහුවම හරි....උඹ ගේට් එක ලඟට යනකන් ගොඩ දාපං...ඉතුරු ටික මං බලා ගන්නම්...ඔව් මේ එන ගමන්...."

ඉතින් මෙයා සංවාදේ ඉවර වෙලා ඔළුව උස්සලා බලනකොට ලු දැක්කේ බස් එකේ මිනිස්සු ඇස් නළලේ තියාගෙන එයා දිහා කන්න වගේ බලන් ඉන්න හැටි. එතකොටලු එයාට මීටර් උනේ තමන් කියපු දේවල් වල බරපතල කම. මොකද ඒ තමයි අපේ රටේ ත්‍රස්තවාදී ප්‍රශ්නේ උග්‍ර වෙලා තිබුන අන්තිම කාලේ...ඉතින් ඒ කාරණෙත් හිතේ තියා ගෙනම මෙයා මල්ලි ට දීපු උපදෙස් ටික ආපහු කියවල බලන්නකෝ...

කොල්ලා ඊ ළඟ හෝල්ට් එකෙන් බැස්සා කියලා තමයි ආරංචිය...