පොඩ්ඩන්ගේ කටවල්

පොඩ්ඩන්ගේ කටවල් එක්ක වැඩ කරන්න ඕන හරිම පරෙස්සමින්. උන් කටක් ඇරියොත් කියන්නේ ඇත්තය...ඒත් ඒ ඇත්ත නිසා වැඩිහිටියන්ට පොළව පලාගෙන යන්න හිතෙන වෙලාවල් අනන්තය. මම මේ කියන්න යන්නේ මම දන්න අඳුනන කීප දෙනෙක් පොඩි කාලේ කියපු කතා වගයක්.

අපේ ලොකු නැන්දට ඉන්නවා නසරානි පොඩි එවුන් දෙන්නෙක්. දෙන්නම මල්ලිලා. මුන් දෙන්නා පොඩි කාලේ හරිම සුවිට්. දවසක් නැන්දයි මාමයි පොඩි මලයා වත් එක්කගෙන අසල්වැසි ගෙදරකට ගියාලු. ඒ මිනිස්සු ඉතින් තේ එහෙම හදල බිස්කට්, කේක්, මාෂ් මෙලෝස් වගේ දේවල් එහෙම ගෙනත් අල්ලලා. මේ පොඩ්ඩට කලින් වතාවක අවවාදයක් හම්බ වෙලාලු තිබුනේ "පිට ගෙදරක ගියාම ඕනවට වඩා කන්න එපා, හරි නැහැ නේ" කියලා (නැත්නම් ඉතින් කේක් කෑලි 10 ක් කන ජාතියේ බඩුවක් තමයි මෙයා).  දැන් ඉතින් පොඩි එකා ඕක අකුරටම පිළි පැදලා හැම වර්ගෙන්ම එකයිලු ගත්තේ :) ටික වෙලාවකින් ඒ ගෙදර ඇන්ටි කියනවලු තව ගන්න කියලා. මෙයා ඇඹරෙනවලු.

ඇන්ටි : පුතා..තව ගන්න, එකයි නේ කෑවේ
පොඩ්ඩා : 
ඇන්ටි : අයියෝ...ලැජ්ජ වෙන්න එපා පුතා.....තව එකක් ගන්න      
කියලා කේක් එක ඇල්ලුවලු. මෙයා ඇඹරි ඇඹරි නැන්දා දිහා බලනවලු.
නැන්දා : කමක් නෑ එකක් ගන්න
පොඩ්ඩා : (කේක් කෑල්ලක් ගන්න ගමන් නැන්දා දිහා හොරාට බලමින්) හැබැයි ඔන්න ගෙදර ගිහින් බනින්න බෑ හොඳේ.......
නැන්දා : 
                                     ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ඔය කියපු පොඩ්ඩාගේ අයියාත් එසේ මේසේ පොරක් නෙමෙයි. කාටවත් බය නැහැ. මේ කියන කාලේ එයාට අවුරුදු 4 ක් විතර ඇති.ඉස්සර අපේ පුංචි තාත්තාට ලොකු බඩක් තිබුණා. අපිනම් ඒක නිසා ටිකක් බයයි පුංචි තාත්තට. පොඩි එකෙක්ව බය කරලා කෑම එහෙම කවා ගන්න ඕන උනොත් ඕඩරේ එන්නේ පුංචි තාත්තට. දවසක් ලොකු නැන්දා ඔය විදියේ ඕඩරයක් දැම්මා මේ කොලුවව බය කරලා දෙන්න කියලා.

පුංචි තාත්තා : බත් ටික කෑවේ නැත්නම් මම දෙනවා හොඳ දඬුවමක්...
කොලුවා :  අපි බය නෑ...හා මොකද්ද කරන්නේ....
පුංචි තාත්තා : ගිලිනවා.....
කොලුවා : එතකොට මම ඔයාගෙ බඩ ඇතුලේ ඉඳගෙන බඩ කනවා....

                                      ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

මේ නම් ඇත්ත කිවු පොඩි එකෙක් නෙමෙයි, බොරු කිවු ඇට්ටර පොඩි එකෙක් ගැන කතාවක්‌. අපි අඳුරන අයියා කෙනෙක් ඉන්නවා ජයේ අයියා කියලා. එයාලා A/L කරලා තියෙන්නේ බෝඩ් වෙලා ඉඳගෙන. ඒ ගෙදර ඉඳලා තියනවා 5 වසරේ පොඩි එකෙක් (මේ කාලේ වෙනකොට පොඩි එවුන්ගේ අවංක ඇත්ත කීමේ ගතිය නැති වෙලා අතේ පත්තු වෙන බොරු කියන කාලේ නේ). ඔය කාලේ ලු ටයිටැනික් චිත්‍රපටිය ආවේ. ඉතින් මේ අයියලා සෙට් එක කොහෙන්ද ෆිල්ම් එක හොයා ගෙන ඇවිත් බලන්න හදනකොටම අර පොඩි එකත් දුවගෙන ඇවිත්. එයාව යවාගන්න බැරිලු කොහොමවත්ම. ඉතින් කියන වෙලාවට ඇස් වසා ගැනීමේ පොරොන්දුව මත එයාටත් අවසර දුන්නලු ෆිල්ම් එක බලන්න. දැන් ඔන්න අදාළ වෙලාව ආවම අයියලා කිව්වලු ඇස් වහ ගන්න කියලා. පොඩි එකාත් "හා..." කිව්වලු. අදාළ දර්ශනය ඉවර වෙනකොටම මූ අහනවලු

"දැන් ඇස් ඇරියට කමක් නැද්ද....?? " 

                                    ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

මේ කතාවනම් පොඩි එවුන් ඉන්න අම්මල තාත්තලා ආදර්ශෙට ගන්නවානම් හොඳා....මේ වැඩේ කරේ අපේ ලොකු අම්මගේ දුව පොඩි කාලේ. ලොකු අම්මලා එක්ක ටිකක් හිතවත් ගෙදරක් තිබිලා ළඟ පාත. එහාට ගිහින් දොරට තට්ටු කරාම ගොඩක් වෙලාවට දොර අරින්න එන කෙනා ඇඳුමක් ඇඳ ඇඳ ලු එන්නේ. ඇන්ටි නම් හවුස් කෝට් එකක්, අන්කල් නම් ෂර්ට් එකක්, වගේ. ඕක ඉතින් සාමාන්‍ය දෙයක් නේ. දවසක් ලොකු තාත්තයි ලොකු අම්මයි ගෙදරදි විහිළුවට මේ ගැන කියලා හිනා වෙලා. "ඒ ගෙදර මිනිස්සු ඇඳුම් නැතුව ඉන්නවද මන්දා හැම වෙලේම ඇඳුමක් ඇඳ ඇඳ ඇවිත් දොර අරින්නේ" කියලා.

අඳෝමැයි...අර නසරානි කෙල්ලගේ කනට මේක වැටී, නැවත ඒ ගෙදරට ගිය විටක ඔවුන් ඉන්නේ ඇඳුම් නැතුව දැයි විමසා ඇති අතර එයින් නොනැවතී, එසේ කිවුවේ අම්මා සහ තාත්තා යැයිද පවසා ඇත.