සත් සියක් මායා බෙලෙන් මම
සත් සියක් බන්ධන බෙලෙන් මම
සත් සියක් සක්වල සොයා මම
ගෙන්වු කුමරුන් අද එතේ.....// - කුවේණි නාටකය
පහුගිය
රාජාවලිය I සහ
රාජාවලිය II ලිපි දෙකෙන්ම අපි කතා කරේ ප්‍රාග් ඓතිහාසික යුගය ගැන නේ. ඔන්න අද මම පුර්ව ඓතිහාසික යුගයට අවතීර්ණ වෙන්නයි හදන්නේ.
ඉතින් මේ කියන දවස ටිකක් තීරණාත්මක දවසක්. අපේ ගෞතම බුදු රජාණන් වහන්සේ පිරිණිවන් පාන අදහසින්
කුසිනාරා නුවර විදී දිගේ ශ්‍රාවකයින් පිරිවරාගෙන වැඩම කරන මොහොත. තමන්ගේ වැඩිමහල් පුත්‍රයාගේ නොහොබිනා ක්‍රියා වලට දඬුවමක් විදියට සිංහබාහු රජ තුමා විසින් ඔහුව වංග දේශයෙන් පිටුවහල් කරේත් මේ වෙලාවෙදි.
මේ විජයගේ සුල මුල හොයා ගෙන ගියොත් ඒ ගැන සඳහන් වෙන්නේ මෙහෙමයි. "කලෙකදී
වංග (වගු) රටේ රජු
කාලිංග දේශයේ කුමරියක් සරණපාවා ගත් පසු ඔවුන්ට ලැබුන දියණිය "
සුප්පා දේවි" නම් විය. ඇය සිංහයෙකුගෙන් ලද දරුවන් දෙදෙනා
සිංහබාහු සහ
සිංහ සීවලී නම් වේ (සින්හයෙකුගෙන් දරුවන් ලද බව අතිශයෝක්තියක් බව ඇතැමෙකුගේ අදහස වන අතර මේ සිංහයා සැබවින්ම සිංහයෙකු නොව "
සිංහ" නම් වූ පෙරළි කරුවෙකු බව කියති). මේ සිංහයාගේ කතාව නිසා තමයි මොවුන්
සිංහ වංශිකයින් ලෙස හඳුන්වන්නේ. සිංහයා විසින් ගල් ලෙනක රඳවා රැකවල් කළ සුප්පා දේවිය, සිංහබාහු සහ සිංහ සීවලී, සිංහයා වනයට ගිය විටෙකදී ගල් ලෙන බිඳ ගෙන සිංහයා ගෙන් පලා ගියා ලු.
"
ගල් ලෙන බිඳලා....ලෙන් දොර ඇරලා.....සිංහ බා.........."
ඉතින් වනයෙන් එලියට ආපු සිංහබාහු,
සිංහපුර නම් රාජධාණියක් තනා ගෙන, තම නැගණිය වන සිංහ සීවලී විවාහ කරගෙන වාසය කරද්දී, බිරිඳ හා දරුවන් සොයා ගෙන වියරුවෙන් පැමිණි සිංහයා ව මරා දැම්මා ලු. මේ සිංහබාහු ට සහ සිංහ සීවලී ට ලැබුන දරුවන්ගෙන් වැඩිමලා තමයි
විජය. විජයගේ නිවුන් සොහොයුරා
සුමිත්ත (මොහු පසු අවස්ථාවකදී අපේ රාජාවලිය ට ප්‍රයෝජනවත් වන අයෙකි). මේ විජය කියන්නේ කොටින්ම දාමරික වැඩ කරපු කෙනෙක් කියලා තමයි සඳහන් වෙන්නේ. මං පැහැරීම්, ස්ත්‍රී දුෂණ, මිනී මැරුම් කරන්න ඔහුටම හරියන අනුගාමිකයෝ ටිකකුත් ඉඳල තියනවා. මේවා දරා ගන්න බැරි උන සිංහපුර වැසියෝ සිංහබාහු ගෙන් ඉල්ලුවලු විජය මරා දමන්න කියලා. ඒත්, තමන්ගේ පියා මරපු සිංහබාහු තමන්ගේ පුතා මරන්න කැමති උනේ නැහැ. ඒ වෙනුවට විජය සහ සත් සියක් අනුගාමිකයින්ගේ හිස මුඩු කරලා වංග දේශයෙන් පිටුවහල් කරා ලු.
මේ විදිහට රටින් පිටුවහල් කරපු විජය ඇතුළු පිරිස රැගත් නෞකාව ලක් වෙරළට සැපත් උනෙත් බුදුන් වහන්සේ පිරිණිවන් පෑවෙත් එකම දවසේ කියලයි සඳහන් වෙන්නේ. මෙදා ඉඳල තමයි අපේ ඉතිහාසඥයෝ බුද්ධ වර්ෂ ගණනය කිරීම ආරම්භ කරල තියෙන්නෙත් (එනම් බුද්ධ වර්ෂ 1 (ක්‍රි, පු. 543) එදවසින් ඇරඹිණි). ලංකා වෙරළට ගොඩ බැහැපු පිරිස අත්ල බිම තබා වෙරළේ හිඳ ගෙන අත්ල දිහා බලද්දී ඒවා තඹ පාට වී තිබූ නිසා ඒ ප්‍රදේශය
තම්බපන්නිය (තම්මැන්නාව) කියා නම් තැබුවා ලු.
ඉතින් මේ පිරිස ටිකක් වට පිට විපරම් කරල බලද්දී මුලින්ම මුණ ගැහිලා තියෙන්නෙ "
කුවේණි" නම් කුමරිය. කුවේණිය කපු කටිමින් ලු හිටියේ. ඇය යක්ෂ ගෝත්‍රයට අයත් කෙනෙක්. විජය දැක ඔහුට සිත බැඳුනු කුවේණිය ලංකා රාජ්‍ය විජයට ලබා ගන්න උදව් කරන්න පොරොන්දු උනා ලු. මේ කාලය වෙද්දී ලක් දිව රජ කරලා තියෙන්නේ
"මහා කාලසේන" කියන රජ තුමා. ඔහු ඇතුළු පාලක පක්ෂය රාවණා පෙළපතට සම්බන්ධ අය හැටියට තමයි සැලකෙන්නේ.
~~~~~~~~~~~~~~ තම්මැන්නා රාජධාණිය - ක්‍රි. පූ. 543 - 505 (බු. ව. 1 - 39) ~~~~~~~~~~~
කොහොම හරි කුවේණි ගේ උදව් නිසා විජය ට පුළුවන් උනා ලු මහා කාලසේන රජුගෙන් රජකම පැහැර ගන්න. ඉන්පසු විජය කුවේණිය විවාහ කර ගත්තත් මේ පාවා දීම නිසා ඇගේ ගෝත්‍රයේ ජනතාව නම් කුවේණි ගැන අප්‍රසාදයෙන් තමයි ඉඳල තියෙන්නෙ. කුවේණි ට විජයගෙන් ලැබුණු දරුවෝ දෙන්නා තමයි "
ජීවහත්ත" සහ "
දිසාලා".
ඔහොම ටික කලක් ගත වෙද්දී විජයගේ පිරිසට ඕන වෙලා විජය සාම්ප්‍රදායික විදියට අභිෂේක කරන්න (අනේ මන්දා ඉතින් එහෙ ඉන්නකං මැර කම් කරපු අයට සම්ප්‍රදාය ගැනත් මතක තිබුනද කියලා). සම්ප්‍රදායේ හැටියට අභිෂේක කරන්න නම් අග බිසව සම කුල කෙනෙක් වෙන්න ඕනලු. මේ නිසා ඉන්දියාවෙන් කුමාරිකාවක් ගෙන්න ගතිපු විජය කුවේණි ත් ළමයි දෙන්නත් එළවලා දැම්මලු. අන්ත අසරණ උන කුවේණි ළමයිනුත් අරන් තමන්ගේ නෑයින් ළඟට යන්න හැදුවත් ඔවුන් හැතිරියක් හැටියට සළකපු කුවේණිව බාර ගන්න කැමති වෙලා නැහැ. ඔවුන් කුවේණි ට ගල් ගසා මැරුව ලු. ළමයි දෙන්නා කැලයේ ජීවත් වන ජන කොට්ටාශයක් වූ "
පුලින්දයන්" ළඟට ගියා කියල තමයි සඳහන් වෙන්නේ.
අපිට අදත් දකින්න ලැබෙන වැදි ජනයා පැවතෙන්නේ පුලින්දයින්ගෙන් කියල විශ්වාස කරනවා. එහෙම බලද්දී විජය සිංහලේ මුත්තා නෙමෙයි, වැදි ජනයාගේ නෑයෙක් :) මොකද ඔය ඉන්දියාවෙන් ගෙනා කුමාරි ටයි විජය ටයි ළමයි හිටියේ නැහැලු නේ. තවත් දෙයක්, වැදි ජනතාව අපේ ආදි වාසීන් ලෙස හඳුන්වන එක කොයි තරම් වැරදිද කියල මේකෙන් තේරෙනවා ඇති.
ඉතින් ක්‍රි. පූ. 505 වෙන තුරු අවු. 38 ක් රජ කම් කරපු විජය ට ඔහුගේ මරණින් පස්සේ රජ කම බාර දෙන්න දරුවෙක් ඉඳල නැහැ. මේ නිසා විජය මිය යන්න කලින් මේ බව ඔහුගේ සොහොයුරා සුමිත්ත ට දැනුම් දුන්න ලු. සුමිත්ත මේ ගැන ක්‍රියා මාර්ගයක් ගන්න කලින් විජය රජු මිය ගිහින්. ඉන් පස්සේ අවුරුද්දක් (ක්‍රි. පූ. 504 වන තෙක්) රට පාලනය කරල තියෙන්නෙ "
උපතිස්ස" නම් විජයගේ අනුගාමිකයෙක්. ලක් දිව අග නුවර, තම්මැන්නාවෙන් උපතිස්ස ගම ට ගෙන ගියා ලු.
ක්‍රි. පූ. 504 දී ලංකාවේ රජ කම බාර ගන්න තවත් කෙනෙක් එනවා. ඒ ගැන මම ඊ ළඟ ලිපියෙන් කියන්නයි හිතා ගෙන ඉන්නේ.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ඉතින් මොකක්ද මේ කිරි මුට්ටියේ කතාව?
විජය ලංකාව ට අවතීර්ණ වෙනකොට මේ රට දියුණු ශිෂ්ටාචාරයක්. යක්, රකුස්, නා, දේව යන ගෝත්‍ර වලට අයත් සිවු හෙළය, රාවණ පෙළපතෙන් පැවතෙන රජුන් යටතේ ලක් දිව ජීවත් උනා. ඔවුන්ට අවේනික භාෂාවක්, සම්ප්‍රදායයක් තිබුණා. විජය ට අළුතින් ජනාවාස ඇති කරන්න ඕන කමක් තිබුනේ නැහැ. වංග රටෙන් ආපු ආර්යයෝ මේ රටේ ජනාවාස ඇති කරා කිව්වොත් ඒක සම්පුර්ණ වැරදියි.
විජය විසින් රාජ්‍ය බලෙන් පැහැර ගත්තත් ඔහු ඇතුළු සත් සියයක් පිරිසට සහ ඉන් පසුව පැමිණි සිංහ වංශිකයින් ට සිද්ද උනා මේ රටේ සිවු හෙළය සමග මුහු වෙන්න. මේ මුහු වීමේදී දෙගොල්ලන්ගේම සම්ප්‍රදායයන්, භාෂාව, සිරිත් විරිත් එකට එකතු වෙලා ස්ථාවර තැනකට ආවා කියලා හිතන්න පුළුවන්. හෙළ භාෂාවේ සහ වංග භාෂාවේ මිශ්‍ර වීම සහ අනුගත වීම
මේ ලිපියේ ලස්සනට පැහැදිළි කරල තියනවා.
ඉතින් අදත් අපි ආඩම්බරයෙන් කතා කරන භාෂාව, සිරිත් විරිත්, මේ හැම දේකම උපත සිදු උනේ එහෙමයි. හරියට කියනවනම් "
සිංහලේ උපත". අපි අද කතා කරන භාෂාව පිරිසුදු හෙළ භාෂාව වත් සිංහ වංශිකයින්ගේ වංග භාෂාව වත් නොවෙයි. ඒ තමයි "සිංහල" භාෂාව. සිංහල සිරිත් විරිත් උනත් ඒ විදියට මිශ්‍ර වී අනුගත උන ඒවා විය යුතුයි.
ඉතින් සිවු හෙළය කිරි මුට්ටියකට උපමා කළොත් විජයාවතරණය හරියට ඒකට කරපු මුහුම් දැමීමක් වගේ. සිවු හෙළය ට සිංහ වංශිකයින් මුහුම් දමා අවසන අපිට ලැබුනේ "
සිංහලය" නම් වූ මුදවපු කිරි මුට්ටිය යි.
